معنی گل پیرتر - جستجوی لغت در جدول جو

گل پیرتر(گُ لِ رِ)

لغت نامه دهخدا

گل پرور

آنکه گل پرورش دهد، باغبان، گل پرورنده

فرهنگ فارسی عمید

گل پیرا

کسی که کارش پیرایش دادن و تربیت کردن گل است، باغبان، گل کار

فرهنگ فارسی عمید

گل پیرهن

(گُرْ / رَ هََ)

آنکه خود را از گل زینت داده و آرایش کرده باشد. (ناظم الاطباء). آنکه پیراهن وی از لطافت و نازکی گل را ماند، در بیت زیر مجازاً نازک اندام. لطیف تن. نرم بدن:
بال مرصع بسوخت مرغ ملمعبدن
اشک زلیخا بریخت یوسف گل پیرهن.
ابوالمفاخر رازی.
و رجوع به گلپوش شود

لغت نامه دهخدا

گل پیرا

(نَ / نِ)

مرکّب از: گل + پیرا، پیراینده، پیرایش دهنده گل. آنکه گل را بپیراید. رجوع به پیراستن شود

لغت نامه دهخدا

گل یتر

(گُ یَ)

دهی است از دهستان قوریچای بخش قره آغاج شهرستان مراغه که در 13هزارگزی شمال باختری قره آغاج و 9هزارگزی جنوب راه شوسۀ مراغه به میانه واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنه اش 155 تن است. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات، نخود و بزرک و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

گل پیرهن

آنکه پیراهنش از نظافت مانند گل است، لطیف تن نازک اندام: بال مرصع بسوخت مرغ ملمع بدن اشک زلیخا بریخت یوسف گل پیرهن. (ابوالمفاخر رازی)

فرهنگ لغت هوشیار

گل پیکر

آنکه اندامی چون گل لطیف دارد

فرهنگ لغت هوشیار

گل پرور

آنکه گل را تربیت کند باغبان

فرهنگ لغت هوشیار

معنی گل پیرتر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما